Verb conjugation is a method of changing verbs from their infinitive forms. The changes, usually done through endings and auxiliary words, express grammatical categories related to the action or state being described, such as person, number, tense, aspect and mode. Verbs are divided into a number of classes according to their form of conjugation and may be assigned model patterns to help to create the correct forms.
There are simple verb forms (e.g. ich mache, ich machte) and compound verb forms that use an auxiliary verb (e.g. ich habe gemacht, ich werde machen).
There are 6 tenses in German in total. Two of them are simple: the present simple (Präsens) and the past simple (Präteritum). The other four tenses are compound, i.e. they combine an auxiliary verb and the infinitive or the past participle form of the main verb carrying the meaning. The compound tenses include the future simple (Futur I), the present perfect (Perfekt), the past perfect (Plusquamperfekt) and the future perfect (Futur II).
... ...
More information
Present simple – Präsens
ich
vergehe
du
vergehst
er/sie/es
vergeht
wir
vergehen
ihr
vergeht
sie/Sie
vergehen
Past simple – Präteritum
ich
verging
du
vergingst
er/sie/es
verging
wir
vergingen
ihr
vergingt
sie/Sie
vergingen
Present perfect – Perfekt
ich
bin vergangen
du
bist vergangen
er/sie/es
ist vergangen
wir
sind vergangen
ihr
seid vergangen
sie/Sie
sind vergangen
Past perfect – Plusquamperfekt
ich
war vergangen
du
warst vergangen
er/sie/es
war vergangen
wir
waren vergangen
ihr
wart vergangen
sie/Sie
waren vergangen
Future simple – Futur I
ich
werde vergehen
du
wirst vergehen
er/sie/es
wird vergehen
wir
werden vergehen
ihr
werdet vergehen
sie/Sie
werden vergehen
Future perfect – Futur II
ich
werde vergangen sein
du
wirst vergangen sein
er/sie/es
wird vergangen sein
wir
werden vergangen sein
ihr
werdet vergangen sein
sie/Sie
werden vergangen sein
Subjunctive of verb of the regular verb [vergehen]
The subjunctive (from the late Latin modus coniunctivus, translated as a form of sentence structure, derived from the Latin verb coniungere – to join).
The subjunctive is a special verb form that usually expresses that the action is conditional or hypothetical.
It expresses possible, probable, hypothetical, desired, dreaded or necessary actions (thus indicating the speaker’s attitude toward the action). It is a form used to express something imagined that may never happen. In particular, it marks the utterance as subjective, doubtful or uncertain.
In German, there is the subjunctive I and the subjunctive II.
The subjunctive I includes the present subjunctive (e.g. er sei, er habe), the future subjunctive and the perfect subjunctive.
The subjunctive I usually expresses someone else’s opinion, often unlikely from the speaker’s point of view (present indicative: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – He says that no one is at home. X present subjunctive: Er sagt, dass niemand zu Hause sei. – He says that (supposedly) no one is at home.).
The subjunctive II includes the past subjunctive (er wäre, er hätte) and the past perfect subjunctive.
... ...
More information
Subjunctive I: Present – Konjunktiv I
ich
vergehe
du
vergehest
er/sie/es
vergehe
wir
vergehen
ihr
vergehet
sie/Sie
vergehen
Subjunctive I: Present perfect – Konjunktiv I
ich
sei vergangen
du
seiest vergangen; seist vergangen
er/sie/es
sei vergangen
wir
seien vergangen
ihr
seiet vergangen
sie/Sie
seien vergangen
Subjunctive I: Future simple – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde vergehen
du
werdest vergehen
er/sie/es
werde vergehen
wir
werden vergehen
ihr
werdet vergehen
sie/Sie
werden vergehen
Subjunctive I: Future perfect - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde vergangen sein
du
werdest vergangen sein
er/sie/es
werde vergangen sein
wir
werden vergangen sein
ihr
werdet vergangen sein
sie/Sie
werden vergangen sein
Subjunctive II: Past simple – Konjunktiv II: Präteritum
ich
verginge
du
vergingest
er/sie/es
verginge
wir
vergingen
ihr
verginget
sie/Sie
vergingen
Subjunctive II: Past perfect – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
wäre vergangen
du
wärest vergangen
er/sie/es
wäre vergangen
wir
wären vergangen
ihr
wäret vergangen
sie/Sie
wären vergangen
Subjunctive II: Future simple – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde vergehen
du
würdest vergehen
er/sie/es
würde vergehen
wir
würden vergehen
ihr
würdet vergehen
sie/Sie
würden vergehen
Subjunctive II: Future perfect – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde vergangen sein
du
würdest vergangen sein
er/sie/es
würde vergangen sein
wir
würden vergangen sein
ihr
würdet vergangen sein
sie/Sie
würden vergangen sein
Imperativ verb ofof the regular verb [vergehen]
The imperative (from the Latin imperativus) is a verb form that expresses a command, request or prohibition. In many cases, the use of the imperative can come across as rude and impolite. Therefore, a command is often expressed in a more polite way, using other grammatical means.
... ...
More information
Imperative – Imperativ
du
vergehe; vergeh
ihr
vergeht
Participle forms of verb of the regular verb [vergehen]
The participle form (from the Latin participare – ‘to take part’) is an indefinite form of a verb that can also be used in a number of ways:
to form compound verb tenses;
to form the passive voice;
as an adjective;
as an alternative to subordinate clauses (sentence condensers);
and others.
Participles can also be used as adjectives (participial adjectives), e.g. gekauft – gekauft(-e), verpasst – verpasst(-e), vergangen – vergangen(-e), as well as nouns (verbal nouns), e.g. griff – der Griff.