Verb conjugation is a method of changing verbs from their infinitive forms. The changes, usually done through endings and auxiliary words, express grammatical categories related to the action or state being described, such as person, number, tense, aspect and mode. Verbs are divided into a number of classes according to their form of conjugation and may be assigned model patterns to help to create the correct forms.
There are simple verb forms (e.g. ich mache, ich machte) and compound verb forms that use an auxiliary verb (e.g. ich habe gemacht, ich werde machen).
There are 6 tenses in German in total. Two of them are simple: the present simple (Präsens) and the past simple (Präteritum). The other four tenses are compound, i.e. they combine an auxiliary verb and the infinitive or the past participle form of the main verb carrying the meaning. The compound tenses include the future simple (Futur I), the present perfect (Perfekt), the past perfect (Plusquamperfekt) and the future perfect (Futur II).
... ...
More information
Present simple – Präsens
ich
gehe los
du
gehst los
er/sie/es
geht los
wir
gehen los
ihr
geht los
sie/Sie
gehen los
Past simple – Präteritum
ich
ging los
du
gingst los
er/sie/es
ging los
wir
gingen los
ihr
gingt los
sie/Sie
gingen los
Present perfect – Perfekt
ich
bin losgegangen
du
bist losgegangen
er/sie/es
ist losgegangen
wir
sind losgegangen
ihr
seid losgegangen
sie/Sie
sind losgegangen
Past perfect – Plusquamperfekt
ich
war losgegangen
du
warst losgegangen
er/sie/es
war losgegangen
wir
waren losgegangen
ihr
wart losgegangen
sie/Sie
waren losgegangen
Future simple – Futur I
ich
werde losgehen
du
wirst losgehen
er/sie/es
wird losgehen
wir
werden losgehen
ihr
werdet losgehen
sie/Sie
werden losgehen
Future perfect – Futur II
ich
werde losgegangen sein
du
wirst losgegangen sein
er/sie/es
wird losgegangen sein
wir
werden losgegangen sein
ihr
werdet losgegangen sein
sie/Sie
werden losgegangen sein
Subjunctive of verb of the regular verb [losgehen]
The subjunctive (from the late Latin modus coniunctivus, translated as a form of sentence structure, derived from the Latin verb coniungere – to join).
The subjunctive is a special verb form that usually expresses that the action is conditional or hypothetical.
It expresses possible, probable, hypothetical, desired, dreaded or necessary actions (thus indicating the speaker’s attitude toward the action). It is a form used to express something imagined that may never happen. In particular, it marks the utterance as subjective, doubtful or uncertain.
In German, there is the subjunctive I and the subjunctive II.
The subjunctive I includes the present subjunctive (e.g. er sei, er habe), the future subjunctive and the perfect subjunctive.
The subjunctive I usually expresses someone else’s opinion, often unlikely from the speaker’s point of view (present indicative: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – He says that no one is at home. X present subjunctive: Er sagt, dass niemand zu Hause sei. – He says that (supposedly) no one is at home.).
The subjunctive II includes the past subjunctive (er wäre, er hätte) and the past perfect subjunctive.
... ...
More information
Subjunctive I: Present – Konjunktiv I
ich
gehe los
du
gehest los
er/sie/es
gehe los
wir
gehen los
ihr
gehet los
sie/Sie
gehen los
Subjunctive I: Present perfect – Konjunktiv I
ich
sei losgegangen
du
seiest losgegangen; seist losgegangen
er/sie/es
sei losgegangen
wir
seien losgegangen
ihr
seiet losgegangen
sie/Sie
seien losgegangen
Subjunctive I: Future simple – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde losgehen
du
werdest losgehen
er/sie/es
werde losgehen
wir
werden losgehen
ihr
werdet losgehen
sie/Sie
werden losgehen
Subjunctive I: Future perfect - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde losgegangen sein
du
werdest losgegangen sein
er/sie/es
werde losgegangen sein
wir
werden losgegangen sein
ihr
werdet losgegangen sein
sie/Sie
werden losgegangen sein
Subjunctive II: Past simple – Konjunktiv II: Präteritum
ich
ginge los
du
gingest los
er/sie/es
ginge los
wir
gingen los
ihr
ginget los
sie/Sie
gingen los
Subjunctive II: Past perfect – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
wäre losgegangen
du
wärest losgegangen
er/sie/es
wäre losgegangen
wir
wären losgegangen
ihr
wäret losgegangen
sie/Sie
wären losgegangen
Subjunctive II: Future simple – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde losgehen
du
würdest losgehen
er/sie/es
würde losgehen
wir
würden losgehen
ihr
würdet losgehen
sie/Sie
würden losgehen
Subjunctive II: Future perfect – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde losgegangen sein
du
würdest losgegangen sein
er/sie/es
würde losgegangen sein
wir
würden losgegangen sein
ihr
würdet losgegangen sein
sie/Sie
würden losgegangen sein
Imperativ verb ofof the regular verb [losgehen]
The imperative (from the Latin imperativus) is a verb form that expresses a command, request or prohibition. In many cases, the use of the imperative can come across as rude and impolite. Therefore, a command is often expressed in a more polite way, using other grammatical means.
... ...
More information
Imperative – Imperativ
du
gehe los; geh los
ihr
geht los
Participle forms of verb of the regular verb [losgehen]
The participle form (from the Latin participare – ‘to take part’) is an indefinite form of a verb that can also be used in a number of ways:
to form compound verb tenses;
to form the passive voice;
as an adjective;
as an alternative to subordinate clauses (sentence condensers);
and others.
Participles can also be used as adjectives (participial adjectives), e.g. gekauft – gekauft(-e), verpasst – verpasst(-e), vergangen – vergangen(-e), as well as nouns (verbal nouns), e.g. griff – der Griff.