Verb conjugation is a method of changing verbs from their infinitive forms. The changes, usually done through endings and auxiliary words, express grammatical categories related to the action or state being described, such as person, number, tense, aspect and mode. Verbs are divided into a number of classes according to their form of conjugation and may be assigned model patterns to help to create the correct forms.
There are simple verb forms (e.g. ich mache, ich machte) and compound verb forms that use an auxiliary verb (e.g. ich habe gemacht, ich werde machen).
There are 6 tenses in German in total. Two of them are simple: the present simple (Präsens) and the past simple (Präteritum). The other four tenses are compound, i.e. they combine an auxiliary verb and the infinitive or the past participle form of the main verb carrying the meaning. The compound tenses include the future simple (Futur I), the present perfect (Perfekt), the past perfect (Plusquamperfekt) and the future perfect (Futur II).
... ...
More information
Present simple – Präsens
ich
huste
du
hustest
er/sie/es
hustet
wir
husten
ihr
hustet
sie/Sie
husten
Past simple – Präteritum
ich
hustete
du
hustetest
er/sie/es
hustete
wir
husteten
ihr
hustetet
sie/Sie
husteten
Present perfect – Perfekt
ich
habe gehustet
du
hast gehustet
er/sie/es
hat gehustet
wir
haben gehustet
ihr
habt gehustet
sie/Sie
haben gehustet
Past perfect – Plusquamperfekt
ich
hatte gehustet
du
hattest gehustet
er/sie/es
hatte gehustet
wir
hatten gehustet
ihr
hattet gehustet
sie/Sie
hatten gehustet
Future simple – Futur I
ich
werde husten
du
wirst husten
er/sie/es
wird husten
wir
werden husten
ihr
werdet husten
sie/Sie
werden husten
Future perfect – Futur II
ich
werde gehustet haben
du
wirst gehustet haben
er/sie/es
wird gehustet haben
wir
werden gehustet haben
ihr
werdet gehustet haben
sie/Sie
werden gehustet haben
Subjunctive of verb of the regular verb [husten]
The subjunctive (from the late Latin modus coniunctivus, translated as a form of sentence structure, derived from the Latin verb coniungere – to join).
The subjunctive is a special verb form that usually expresses that the action is conditional or hypothetical.
It expresses possible, probable, hypothetical, desired, dreaded or necessary actions (thus indicating the speaker’s attitude toward the action). It is a form used to express something imagined that may never happen. In particular, it marks the utterance as subjective, doubtful or uncertain.
In German, there is the subjunctive I and the subjunctive II.
The subjunctive I includes the present subjunctive (e.g. er sei, er habe), the future subjunctive and the perfect subjunctive.
The subjunctive I usually expresses someone else’s opinion, often unlikely from the speaker’s point of view (present indicative: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – He says that no one is at home. X present subjunctive: Er sagt, dass niemand zu Hause sei. – He says that (supposedly) no one is at home.).
The subjunctive II includes the past subjunctive (er wäre, er hätte) and the past perfect subjunctive.
... ...
More information
Subjunctive I: Present – Konjunktiv I
ich
huste
du
hustest
er/sie/es
huste
wir
husten
ihr
hustet
sie/Sie
husten
Subjunctive I: Present perfect – Konjunktiv I
ich
habe gehustet
du
habest gehustet
er/sie/es
habe gehustet
wir
haben gehustet
ihr
habet gehustet
sie/Sie
haben gehustet
Subjunctive I: Future simple – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde husten
du
werdest husten
er/sie/es
werde husten
wir
werden husten
ihr
werdet husten
sie/Sie
werden husten
Subjunctive I: Future perfect - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gehustet haben
du
werdest gehustet haben
er/sie/es
werde gehustet haben
wir
werden gehustet haben
ihr
werdet gehustet haben
sie/Sie
werden gehustet haben
Subjunctive II: Past simple – Konjunktiv II: Präteritum
ich
hustete
du
hustetest
er/sie/es
hustete
wir
husteten
ihr
hustetet
sie/Sie
husteten
Subjunctive II: Past perfect – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gehustet
du
hättest gehustet
er/sie/es
hätte gehustet
wir
hätten gehustet
ihr
hättet gehustet
sie/Sie
hätten gehustet
Subjunctive II: Future simple – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde husten
du
würdest husten
er/sie/es
würde husten
wir
würden husten
ihr
würdet husten
sie/Sie
würden husten
Subjunctive II: Future perfect – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gehustet haben
du
würdest gehustet haben
er/sie/es
würde gehustet haben
wir
würden gehustet haben
ihr
würdet gehustet haben
sie/Sie
würden gehustet haben
Imperativ verb ofof the regular verb [husten]
The imperative (from the Latin imperativus) is a verb form that expresses a command, request or prohibition. In many cases, the use of the imperative can come across as rude and impolite. Therefore, a command is often expressed in a more polite way, using other grammatical means.
... ...
More information
Imperative – Imperativ
du
huste; hust
ihr
hustet
Participle forms of verb of the regular verb [husten]
The participle form (from the Latin participare – ‘to take part’) is an indefinite form of a verb that can also be used in a number of ways:
to form compound verb tenses;
to form the passive voice;
as an adjective;
as an alternative to subordinate clauses (sentence condensers);
and others.
Participles can also be used as adjectives (participial adjectives), e.g. gekauft – gekauft(-e), verpasst – verpasst(-e), vergangen – vergangen(-e), as well as nouns (verbal nouns), e.g. griff – der Griff.