Verb conjugation is a method of changing verbs from their infinitive forms. The changes, usually done through endings and auxiliary words, express grammatical categories related to the action or state being described, such as person, number, tense, aspect and mode. Verbs are divided into a number of classes according to their form of conjugation and may be assigned model patterns to help to create the correct forms.
There are simple verb forms (e.g. ich mache, ich machte) and compound verb forms that use an auxiliary verb (e.g. ich habe gemacht, ich werde machen).
There are 6 tenses in German in total. Two of them are simple: the present simple (Präsens) and the past simple (Präteritum). The other four tenses are compound, i.e. they combine an auxiliary verb and the infinitive or the past participle form of the main verb carrying the meaning. The compound tenses include the future simple (Futur I), the present perfect (Perfekt), the past perfect (Plusquamperfekt) and the future perfect (Futur II).
... ...
More information
Present simple – Präsens
ich
gebe an
du
gibst an
er/sie/es
gibt an
wir
geben an
ihr
gebt an
sie/Sie
geben an
Past simple – Präteritum
ich
gab an
du
gabst an
er/sie/es
gab an
wir
gaben an
ihr
gabt an
sie/Sie
gaben an
Present perfect – Perfekt
ich
habe angegeben
du
hast angegeben
er/sie/es
hat angegeben
wir
haben angegeben
ihr
habt angegeben
sie/Sie
haben angegeben
Past perfect – Plusquamperfekt
ich
hatte angegeben
du
hattest angegeben
er/sie/es
hatte angegeben
wir
hatten angegeben
ihr
hattet angegeben
sie/Sie
hatten angegeben
Future simple – Futur I
ich
werde angeben
du
wirst angeben
er/sie/es
wird angeben
wir
werden angeben
ihr
werdet angeben
sie/Sie
werden angeben
Future perfect – Futur II
ich
werde angegeben haben
du
wirst angegeben haben
er/sie/es
wird angegeben haben
wir
werden angegeben haben
ihr
werdet angegeben haben
sie/Sie
werden angegeben haben
Subjunctive of verb of the regular verb [angeben]
The subjunctive (from the late Latin modus coniunctivus, translated as a form of sentence structure, derived from the Latin verb coniungere – to join).
The subjunctive is a special verb form that usually expresses that the action is conditional or hypothetical.
It expresses possible, probable, hypothetical, desired, dreaded or necessary actions (thus indicating the speaker’s attitude toward the action). It is a form used to express something imagined that may never happen. In particular, it marks the utterance as subjective, doubtful or uncertain.
In German, there is the subjunctive I and the subjunctive II.
The subjunctive I includes the present subjunctive (e.g. er sei, er habe), the future subjunctive and the perfect subjunctive.
The subjunctive I usually expresses someone else’s opinion, often unlikely from the speaker’s point of view (present indicative: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – He says that no one is at home. X present subjunctive: Er sagt, dass niemand zu Hause sei. – He says that (supposedly) no one is at home.).
The subjunctive II includes the past subjunctive (er wäre, er hätte) and the past perfect subjunctive.
... ...
More information
Subjunctive I: Present – Konjunktiv I
ich
gebe an
du
gebest an
er/sie/es
gebe an
wir
geben an
ihr
gebet an
sie/Sie
geben an
Subjunctive I: Present perfect – Konjunktiv I
ich
habe angegeben
du
habest angegeben
er/sie/es
habe angegeben
wir
haben angegeben
ihr
habet angegeben
sie/Sie
haben angegeben
Subjunctive I: Future simple – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde angeben
du
werdest angeben
er/sie/es
werde angeben
wir
werden angeben
ihr
werdet angeben
sie/Sie
werden angeben
Subjunctive I: Future perfect - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde angegeben haben
du
werdest angegeben haben
er/sie/es
werde angegeben haben
wir
werden angegeben haben
ihr
werdet angegeben haben
sie/Sie
werden angegeben haben
Subjunctive II: Past simple – Konjunktiv II: Präteritum
ich
gäbe an
du
gäbest an; gäbst an
er/sie/es
gäbe an
wir
gäben an
ihr
gäbet an
sie/Sie
gäben an
Subjunctive II: Past perfect – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte angegeben
du
hättest angegeben
er/sie/es
hätte angegeben
wir
hätten angegeben
ihr
hättet angegeben
sie/Sie
hätten angegeben
Subjunctive II: Future simple – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde angeben
du
würdest angeben
er/sie/es
würde angeben
wir
würden angeben
ihr
würdet angeben
sie/Sie
würden angeben
Subjunctive II: Future perfect – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde angegeben haben
du
würdest angegeben haben
er/sie/es
würde angegeben haben
wir
würden angegeben haben
ihr
würdet angegeben haben
sie/Sie
würden angegeben haben
Imperativ verb ofof the regular verb [angeben]
The imperative (from the Latin imperativus) is a verb form that expresses a command, request or prohibition. In many cases, the use of the imperative can come across as rude and impolite. Therefore, a command is often expressed in a more polite way, using other grammatical means.
... ...
More information
Imperative – Imperativ
du
gib an
ihr
gebt an
Participle forms of verb of the regular verb [angeben]
The participle form (from the Latin participare – ‘to take part’) is an indefinite form of a verb that can also be used in a number of ways:
to form compound verb tenses;
to form the passive voice;
as an adjective;
as an alternative to subordinate clauses (sentence condensers);
and others.
Participles can also be used as adjectives (participial adjectives), e.g. gekauft – gekauft(-e), verpasst – verpasst(-e), vergangen – vergangen(-e), as well as nouns (verbal nouns), e.g. griff – der Griff.