Verb conjugation is a method of changing verbs from their infinitive forms. The changes, usually done through endings and auxiliary words, express grammatical categories related to the action or state being described, such as person, number, tense, aspect and mode. Verbs are divided into a number of classes according to their form of conjugation and may be assigned model patterns to help to create the correct forms.
There are simple verb forms (e.g. ich mache, ich machte) and compound verb forms that use an auxiliary verb (e.g. ich habe gemacht, ich werde machen).
There are 6 tenses in German in total. Two of them are simple: the present simple (Präsens) and the past simple (Präteritum). The other four tenses are compound, i.e. they combine an auxiliary verb and the infinitive or the past participle form of the main verb carrying the meaning. The compound tenses include the future simple (Futur I), the present perfect (Perfekt), the past perfect (Plusquamperfekt) and the future perfect (Futur II).
... ...
More information
Present simple – Präsens
ich
schräge
du
schrägst
er/sie/es
schrägt
wir
schrägen
ihr
schrägt
sie/Sie
schrägen
Past simple – Präteritum
ich
schrägte
du
schrägtest
er/sie/es
schrägte
wir
schrägten
ihr
schrägtet
sie/Sie
schrägten
Present perfect – Perfekt
ich
habe geschrägt
du
hast geschrägt
er/sie/es
hat geschrägt
wir
haben geschrägt
ihr
habt geschrägt
sie/Sie
haben geschrägt
Past perfect – Plusquamperfekt
ich
hatte geschrägt
du
hattest geschrägt
er/sie/es
hatte geschrägt
wir
hatten geschrägt
ihr
hattet geschrägt
sie/Sie
hatten geschrägt
Future simple – Futur I
ich
werde schrägen
du
wirst schrägen
er/sie/es
wird schrägen
wir
werden schrägen
ihr
werdet schrägen
sie/Sie
werden schrägen
Future perfect – Futur II
ich
werde geschrägt haben
du
wirst geschrägt haben
er/sie/es
wird geschrägt haben
wir
werden geschrägt haben
ihr
werdet geschrägt haben
sie/Sie
werden geschrägt haben
Subjunctive of verb of the regular verb [schrägen]
The subjunctive (from the late Latin modus coniunctivus, translated as a form of sentence structure, derived from the Latin verb coniungere – to join).
The subjunctive is a special verb form that usually expresses that the action is conditional or hypothetical.
It expresses possible, probable, hypothetical, desired, dreaded or necessary actions (thus indicating the speaker’s attitude toward the action). It is a form used to express something imagined that may never happen. In particular, it marks the utterance as subjective, doubtful or uncertain.
In German, there is the subjunctive I and the subjunctive II.
The subjunctive I includes the present subjunctive (e.g. er sei, er habe), the future subjunctive and the perfect subjunctive.
The subjunctive I usually expresses someone else’s opinion, often unlikely from the speaker’s point of view (present indicative: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – He says that no one is at home. X present subjunctive: Er sagt, dass niemand zu Hause sei. – He says that (supposedly) no one is at home.).
The subjunctive II includes the past subjunctive (er wäre, er hätte) and the past perfect subjunctive.
... ...
More information
Subjunctive I: Present – Konjunktiv I
ich
schräge
du
schrägest
er/sie/es
schräge
wir
schrägen
ihr
schräget
sie/Sie
schrägen
Subjunctive I: Present perfect – Konjunktiv I
ich
habe geschrägt
du
habest geschrägt
er/sie/es
habe geschrägt
wir
haben geschrägt
ihr
habet geschrägt
sie/Sie
haben geschrägt
Subjunctive I: Future simple – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde schrägen
du
werdest schrägen
er/sie/es
werde schrägen
wir
werden schrägen
ihr
werdet schrägen
sie/Sie
werden schrägen
Subjunctive I: Future perfect - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde geschrägt haben
du
werdest geschrägt haben
er/sie/es
werde geschrägt haben
wir
werden geschrägt haben
ihr
werdet geschrägt haben
sie/Sie
werden geschrägt haben
Subjunctive II: Past simple – Konjunktiv II: Präteritum
ich
schrägte
du
schrägtest
er/sie/es
schrägte
wir
schrägten
ihr
schrägtet
sie/Sie
schrägten
Subjunctive II: Past perfect – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte geschrägt
du
hättest geschrägt
er/sie/es
hätte geschrägt
wir
hätten geschrägt
ihr
hättet geschrägt
sie/Sie
hätten geschrägt
Subjunctive II: Future simple – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde schrägen
du
würdest schrägen
er/sie/es
würde schrägen
wir
würden schrägen
ihr
würdet schrägen
sie/Sie
würden schrägen
Subjunctive II: Future perfect – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde geschrägt haben
du
würdest geschrägt haben
er/sie/es
würde geschrägt haben
wir
würden geschrägt haben
ihr
würdet geschrägt haben
sie/Sie
würden geschrägt haben
Imperativ verb ofof the regular verb [schrägen]
The imperative (from the Latin imperativus) is a verb form that expresses a command, request or prohibition. In many cases, the use of the imperative can come across as rude and impolite. Therefore, a command is often expressed in a more polite way, using other grammatical means.
... ...
More information
Imperative – Imperativ
du
schräge; schräg
ihr
schrägt
Participle forms of verb of the regular verb [schrägen]
The participle form (from the Latin participare – ‘to take part’) is an indefinite form of a verb that can also be used in a number of ways:
to form compound verb tenses;
to form the passive voice;
as an adjective;
as an alternative to subordinate clauses (sentence condensers);
and others.
Participles can also be used as adjectives (participial adjectives), e.g. gekauft – gekauft(-e), verpasst – verpasst(-e), vergangen – vergangen(-e), as well as nouns (verbal nouns), e.g. griff – der Griff.