Verb conjugation is a method of changing verbs from their infinitive forms. The changes, usually done through endings and auxiliary words, express grammatical categories related to the action or state being described, such as person, number, tense, aspect and mode. Verbs are divided into a number of classes according to their form of conjugation and may be assigned model patterns to help to create the correct forms.
There are simple verb forms (e.g. ich mache, ich machte) and compound verb forms that use an auxiliary verb (e.g. ich habe gemacht, ich werde machen).
There are 6 tenses in German in total. Two of them are simple: the present simple (Präsens) and the past simple (Präteritum). The other four tenses are compound, i.e. they combine an auxiliary verb and the infinitive or the past participle form of the main verb carrying the meaning. The compound tenses include the future simple (Futur I), the present perfect (Perfekt), the past perfect (Plusquamperfekt) and the future perfect (Futur II).
... ...
More information
Present simple – Präsens
ich
starre
du
starrst
er/sie/es
starrt
wir
starren
ihr
starrt
sie/Sie
starren
Past simple – Präteritum
ich
starrte
du
starrtest
er/sie/es
starrte
wir
starrten
ihr
starrtet
sie/Sie
starrten
Present perfect – Perfekt
ich
habe gestarrt
du
hast gestarrt
er/sie/es
hat gestarrt
wir
haben gestarrt
ihr
habt gestarrt
sie/Sie
haben gestarrt
Past perfect – Plusquamperfekt
ich
hatte gestarrt
du
hattest gestarrt
er/sie/es
hatte gestarrt
wir
hatten gestarrt
ihr
hattet gestarrt
sie/Sie
hatten gestarrt
Future simple – Futur I
ich
werde starren
du
wirst starren
er/sie/es
wird starren
wir
werden starren
ihr
werdet starren
sie/Sie
werden starren
Future perfect – Futur II
ich
werde gestarrt haben
du
wirst gestarrt haben
er/sie/es
wird gestarrt haben
wir
werden gestarrt haben
ihr
werdet gestarrt haben
sie/Sie
werden gestarrt haben
Subjunctive of verb of the regular verb [starren]
The subjunctive (from the late Latin modus coniunctivus, translated as a form of sentence structure, derived from the Latin verb coniungere – to join).
The subjunctive is a special verb form that usually expresses that the action is conditional or hypothetical.
It expresses possible, probable, hypothetical, desired, dreaded or necessary actions (thus indicating the speaker’s attitude toward the action). It is a form used to express something imagined that may never happen. In particular, it marks the utterance as subjective, doubtful or uncertain.
In German, there is the subjunctive I and the subjunctive II.
The subjunctive I includes the present subjunctive (e.g. er sei, er habe), the future subjunctive and the perfect subjunctive.
The subjunctive I usually expresses someone else’s opinion, often unlikely from the speaker’s point of view (present indicative: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – He says that no one is at home. X present subjunctive: Er sagt, dass niemand zu Hause sei. – He says that (supposedly) no one is at home.).
The subjunctive II includes the past subjunctive (er wäre, er hätte) and the past perfect subjunctive.
... ...
More information
Subjunctive I: Present – Konjunktiv I
ich
starre
du
starrest
er/sie/es
starre
wir
starren
ihr
starret
sie/Sie
starren
Subjunctive I: Present perfect – Konjunktiv I
ich
habe gestarrt
du
habest gestarrt
er/sie/es
habe gestarrt
wir
haben gestarrt
ihr
habet gestarrt
sie/Sie
haben gestarrt
Subjunctive I: Future simple – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde starren
du
werdest starren
er/sie/es
werde starren
wir
werden starren
ihr
werdet starren
sie/Sie
werden starren
Subjunctive I: Future perfect - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gestarrt haben
du
werdest gestarrt haben
er/sie/es
werde gestarrt haben
wir
werden gestarrt haben
ihr
werdet gestarrt haben
sie/Sie
werden gestarrt haben
Subjunctive II: Past simple – Konjunktiv II: Präteritum
ich
starrte
du
starrtest
er/sie/es
starrte
wir
starrten
ihr
starrtet
sie/Sie
starrten
Subjunctive II: Past perfect – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gestarrt
du
hättest gestarrt
er/sie/es
hätte gestarrt
wir
hätten gestarrt
ihr
hättet gestarrt
sie/Sie
hätten gestarrt
Subjunctive II: Future simple – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde starren
du
würdest starren
er/sie/es
würde starren
wir
würden starren
ihr
würdet starren
sie/Sie
würden starren
Subjunctive II: Future perfect – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gestarrt haben
du
würdest gestarrt haben
er/sie/es
würde gestarrt haben
wir
würden gestarrt haben
ihr
würdet gestarrt haben
sie/Sie
würden gestarrt haben
Imperativ verb ofof the regular verb [starren]
The imperative (from the Latin imperativus) is a verb form that expresses a command, request or prohibition. In many cases, the use of the imperative can come across as rude and impolite. Therefore, a command is often expressed in a more polite way, using other grammatical means.
... ...
More information
Imperative – Imperativ
du
starre; starr
ihr
starrt
Participle forms of verb of the regular verb [starren]
The participle form (from the Latin participare – ‘to take part’) is an indefinite form of a verb that can also be used in a number of ways:
to form compound verb tenses;
to form the passive voice;
as an adjective;
as an alternative to subordinate clauses (sentence condensers);
and others.
Participles can also be used as adjectives (participial adjectives), e.g. gekauft – gekauft(-e), verpasst – verpasst(-e), vergangen – vergangen(-e), as well as nouns (verbal nouns), e.g. griff – der Griff.