Verb conjugation is a method of changing verbs from their infinitive forms. The changes, usually done through endings and auxiliary words, express grammatical categories related to the action or state being described, such as person, number, tense, aspect and mode. Verbs are divided into a number of classes according to their form of conjugation and may be assigned model patterns to help to create the correct forms.
There are simple verb forms (e.g. ich mache, ich machte) and compound verb forms that use an auxiliary verb (e.g. ich habe gemacht, ich werde machen).
There are 6 tenses in German in total. Two of them are simple: the present simple (Präsens) and the past simple (Präteritum). The other four tenses are compound, i.e. they combine an auxiliary verb and the infinitive or the past participle form of the main verb carrying the meaning. The compound tenses include the future simple (Futur I), the present perfect (Perfekt), the past perfect (Plusquamperfekt) and the future perfect (Futur II).
... ...
More information
Present simple – Präsens
ich
reche
du
rechst
er/sie/es
recht
wir
rechen
ihr
recht
sie/Sie
rechen
Past simple – Präteritum
ich
rechte
du
rechtest
er/sie/es
rechte
wir
rechten
ihr
rechtet
sie/Sie
rechten
Present perfect – Perfekt
ich
habe gerecht
du
hast gerecht
er/sie/es
hat gerecht
wir
haben gerecht
ihr
habt gerecht
sie/Sie
haben gerecht
Past perfect – Plusquamperfekt
ich
hatte gerecht
du
hattest gerecht
er/sie/es
hatte gerecht
wir
hatten gerecht
ihr
hattet gerecht
sie/Sie
hatten gerecht
Future simple – Futur I
ich
werde rechen
du
wirst rechen
er/sie/es
wird rechen
wir
werden rechen
ihr
werdet rechen
sie/Sie
werden rechen
Future perfect – Futur II
ich
werde gerecht haben
du
wirst gerecht haben
er/sie/es
wird gerecht haben
wir
werden gerecht haben
ihr
werdet gerecht haben
sie/Sie
werden gerecht haben
Subjunctive of verb of the regular verb [rechten]
The subjunctive (from the late Latin modus coniunctivus, translated as a form of sentence structure, derived from the Latin verb coniungere – to join).
The subjunctive is a special verb form that usually expresses that the action is conditional or hypothetical.
It expresses possible, probable, hypothetical, desired, dreaded or necessary actions (thus indicating the speaker’s attitude toward the action). It is a form used to express something imagined that may never happen. In particular, it marks the utterance as subjective, doubtful or uncertain.
In German, there is the subjunctive I and the subjunctive II.
The subjunctive I includes the present subjunctive (e.g. er sei, er habe), the future subjunctive and the perfect subjunctive.
The subjunctive I usually expresses someone else’s opinion, often unlikely from the speaker’s point of view (present indicative: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – He says that no one is at home. X present subjunctive: Er sagt, dass niemand zu Hause sei. – He says that (supposedly) no one is at home.).
The subjunctive II includes the past subjunctive (er wäre, er hätte) and the past perfect subjunctive.
... ...
More information
Subjunctive I: Present – Konjunktiv I
ich
reche
du
rechest
er/sie/es
reche
wir
rechen
ihr
rechet
sie/Sie
rechen
Subjunctive I: Present perfect – Konjunktiv I
ich
habe gerecht
du
habest gerecht
er/sie/es
habe gerecht
wir
haben gerecht
ihr
habet gerecht
sie/Sie
haben gerecht
Subjunctive I: Future simple – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde rechen
du
werdest rechen
er/sie/es
werde rechen
wir
werden rechen
ihr
werdet rechen
sie/Sie
werden rechen
Subjunctive I: Future perfect - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gerecht haben
du
werdest gerecht haben
er/sie/es
werde gerecht haben
wir
werden gerecht haben
ihr
werdet gerecht haben
sie/Sie
werden gerecht haben
Subjunctive II: Past simple – Konjunktiv II: Präteritum
ich
rechte
du
rechtest
er/sie/es
rechte
wir
rechten
ihr
rechtet
sie/Sie
rechten
Subjunctive II: Past perfect – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gerecht
du
hättest gerecht
er/sie/es
hätte gerecht
wir
hätten gerecht
ihr
hättet gerecht
sie/Sie
hätten gerecht
Subjunctive II: Future simple – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde rechen
du
würdest rechen
er/sie/es
würde rechen
wir
würden rechen
ihr
würdet rechen
sie/Sie
würden rechen
Subjunctive II: Future perfect – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gerecht haben
du
würdest gerecht haben
er/sie/es
würde gerecht haben
wir
würden gerecht haben
ihr
würdet gerecht haben
sie/Sie
würden gerecht haben
Imperativ verb ofof the regular verb [rechten]
The imperative (from the Latin imperativus) is a verb form that expresses a command, request or prohibition. In many cases, the use of the imperative can come across as rude and impolite. Therefore, a command is often expressed in a more polite way, using other grammatical means.
... ...
More information
Imperative – Imperativ
du
reche; rech
ihr
recht
Participle forms of verb of the regular verb [rechten]
The participle form (from the Latin participare – ‘to take part’) is an indefinite form of a verb that can also be used in a number of ways:
to form compound verb tenses;
to form the passive voice;
as an adjective;
as an alternative to subordinate clauses (sentence condensers);
and others.
Participles can also be used as adjectives (participial adjectives), e.g. gekauft – gekauft(-e), verpasst – verpasst(-e), vergangen – vergangen(-e), as well as nouns (verbal nouns), e.g. griff – der Griff.